In mijn verhaal over de scholeksters neem ik jullie mee in de geschiedenis van deze eigenzinnige vogel. Voor de pauze vertel ik over de geschiedenis van de scholekster en over de broedseizoenen die ik op Ameland aan scholeksters heb mogen werken.

Lange tijd waren de stroken langs de kust de enige plek waar broedende scholeksters te vinden waren. Begin van de 20e eeuw trokken ze de rijke agrarische gebieden in en voegden ze zich bij de traditionele weidevogels. Helaas gaat het nu niet meer zo voortvarend. De aantallen gaan hard achteruit, in de afgelopen dertig jaar is meer dan 60 procent verdwenen. Op Ameland onderzocht ik hoe het kan dat de populatie zich niet herstelt. De rol van nestpredatie is hierbij belangrijk in relatie tot de afname van andere weidevogels zoals de grutto’s en kieviten. Nestpredatie is zeker niet de enige oorzaak, voedselaanbod speelt waarschijnlijk een nog grotere rol. Een systeemverandering in de Waddenzee heeft ervoor gezorgd dat er veel minder voedsel beschikbaar is vergeleken met 50 jaar geleden.

Na de pauze gaan we de toekomst van de scholekster bespreken, want ondanks de moeilijke situatie waarin de scholeksters zitten is er ook hoop! Nu het in de traditionele broedgebieden nauwelijks lukt om jongen groot te brengen, is de hoop namelijk gevestigd op de stad. Lukt het ze daar wel om voldoende jongen vliegvlug te krijgen en zal de scholekster over een paar decennia vooral bekend staan als stadsvogel? Om dit te onderzoeken heb ik een aantal jaar terug het citizen science project “scholekster op het dak” opgestart. Via de website www.scholeksterophetdak.nl kun je zelf een nest van een dakbroedende scholekster doorgeven. Gedurende het hele seizoen kun je met ons delen hoe het het nest vergaat en of de jongen vliegvlug worden. Daarnaast vind je er tips om de dakbroeders een handje te helpen. De resultaten van de eerste jaren zijn hoopgevend!