Met een fel blauw kopje is hij veel aantrekkelijker voor de meisjes, maar sommige vogels kiezen liever een slimme partner.   (voor u gelezen  in de Volkskrant        Hans Dijkstra)

De evolutie van een soort tot een betere wordt niet alleen bepaald door dat de meest aangepaste het best overleeft.  Teeltkeus speelt ook een rol.  Een paar jaar geleden bleek uit onderzoek dat een onaanzienlijke pimpelmezen man, waarvoor pimpelvrouwen geen belangstelling toonden,  met make-up aantrekkelijker kon worden gemaakt. Een likje blauwe verf op de kop en…..  plots vielen de vrouwen wel voor zo’n adonis. Darwin vermoedde al dat ook dat pientere mannetjes dieren  de voorkeur genieten van vrouwelijke soortgenoten. Volgens zijn evolutietheorie draagt partnerkeuze op basis van intelligentie bij aan de evolutie van de cognitieve capaciteit van dieren.  Mannelijke grasparkieten worden aantrekkelijker voor hun vrouwelijke soortgenoten door te laten zien dat ze slim zijn.  Dit blijkt uit onderzoek naar de partnerkeuze van deze vogels dat donderdag 10-11 verscheen in Science.    Maar ….hoe kan een dier uitmaken of een potentiële partner slim is?

Waarnemingen vanaf 1 september tot en met 30 november 2018         Door Mario Renden

Het najaar was vrij zacht, zeer droog en zeer zonnig. Najaarsstormen kwamen nauwelijks voor. Er werden wel weer veel schaarse tot vrij zeldzame waarnemingen gedaan maar twitchbare zeldzaamheden waarvoor bij wijze van spreken half vogelend Nederland naar ons werkgebied zou komen ontbraken dit najaar helaas.

Twee koereigers op 25 november langs de Callantsogervaart waren het 11^e en 12^e exemplaar ooit en een nieuwe soort voor de maand november (Conny & Peter Das). Een juveniele steppekiekendief op 13 september over het Refugium was het 5^e exemplaar ooit. Dat dit al de 4^e voor september betreft maakt wel duidelijk dat september de beste maand is om deze soort te zien. De 1^e waarneming van deze soort stamt uit 2015 en sindsdien is het een jaarlijkse soort (Conny & Peter Das). Op 22 november joeg onze 32^e zeearend ooit over de Zandpolder (Medewerker(s) Juttersmuseum Callantsoog).

Kerkuilen  krijgen speciale zitpaal  (van Nico Schouten)

De provincie Noord-Holland plaatste bij wijze van proef zulke palen langs de snelweg A7 en de provinciale weg N242 om de kerkuil te beschermen. De uilen kunnen op de palen gaan zitten waardoor het aantal aanrijdingen  wordt teruggebracht. Volgens de provincie en Kerkuilenwerkgroepen Wieringermeer en Vogelwerkgroep Niedorp kwamen  er tot nog toe  veel kerkuilen om in het verkeer. Ze zitten vaak op de hectometerpaaltjes en vliegen laag in de schemering op jacht naar een prooi welke in de bermen aanwezig zijn. Ze worden door de automobilisten vaak niet gezien.

Op de foto drie leden van de kerkuilenwerkgroep en heel veel ambtelijk toezicht.

Embryo’s   (van Nico Schouten)

Aangetroffen verlaten (bebroedde) kerkuil eieren in nestkast

In een kerkuilen nestkast trof ik een verlaten broedsel aan. Meestal betreft het onbebroedde of vuile eieren. Bij het schouwen viel het mij op dat de eieren niet met licht ( zaklantaarn ) bekeken konden worden. Thuis heb ik de eieren voorzichtig opengesneden met een scalpel. In de eieren bleken embryo’s te zitten in verschillende stadia’s. Mooi zijn de embryo’s te zien met de dooierzak hierbij. Hoe groter/ouder het jong des te kleiner de dooierzak.